Temel, çiftlikte gözü gibi bakıp yetiştirdiği horozunu her sabah hem sesinden hem de tavukları rahatsız ettiği için kesmeye karar verir.
Temel horozu yakalayıp tam keseceği sırada son bir çırpınışla elinden kaçırıverir.
Temel şaşkınlıkla bakarken horoz hızla ayağa kalkmış, başını sallayarak Temel’e bakmış ve demiş ki:
“Dostum, bir saniye dur! Beni kesmeden önce bir teklifim var. Şu güzelim çiftlikte heryerde semirmiş tavukları görünce yaşamaktan gerçekten çok keyif alıyorum. Ayrıca seni her sabah erken saatte kötü sesimle rahatsız ettiğim için de özür dilerim. Eğer beni kesmekten vazgeçersen sana faydalı olacak bir teklifim var.
Temel şaşırmış bir şekilde horozu dinlerken, merakla sormuş:
“Nasıl bir teklif düşünüyorsun ki?”
Horoz gülerek cevaplamış:
“İşte teklifim: Her sabah erkenden uyanır, güneş doğmadan önce çatıya çıkar en güzel sesimle sana uzun hava çeker ve tavukların doğurduğu bütün yumurtaları toplar sana getiririm demiş. Eğer sesimi beğenmezsen o zaman beni keser yersin demiş.
Temel, şimdi uzun hava çekte göreyim, yoksa sana inanmam demiş.
Horoz çatıya çıkıp iyice gerilmiş gerilmiş ve uzun hava çekip, sesiyle adeta Temel’i mestetmiş..
Temel, horozun teklifini hemen kabul etmiş.
Ama seni Fadime’nin çiftliğine hediye olarak göndereceğim ve böylece Fadime İdrisi degil beni sevecek. Sen bu güzel uzun havayla Fadime’nin çiftliğinde kartlaşana kadar yaşarsın demiş.
Temel horozu kaptığı gibi Fadimeye hediye olarak vermiş. Temel sabah kalktığında, ne görsün kapının önünde koca bir tencere.
Kapağı açmış, horozun kemikleri ve birde not.
Temelciğim, ha bu gönderdiğin horozun tadı çok güzeldi. Idrisle beraber afiyetle yeduk. Ha bu arada senin bu horoz, uzun hava çekeceğine tavukları baştan çıkardı, bende furdim onu.. Elinde başka horoz varsa gönderebilirsun…
Komşun Fadime…
Yazar Mehmet Koç
