-Yaşlı kocası hasta olunca, evin bütün işleri Ayşe teyzeye kalmıştı. İki oğlu vardı Almanya’da. Ne arar ne sorarlar… Ayşe teyze iyi kötü bir inek almış, sağdığı sütlerle günlük yoğurt yapar bakkalcı Tahsin’e getirirdi.
-Bakkalcı, “Ayşe teyzeye güvendiği için getirdiği yoğurtları tartmadan alırdı”. Karşılığında ya para alır yada ihtiyacı olan şeyi bakkaldan alır giderdi Ayşe teyze. Birgün müşterilerden birisi, aldığı 3 kg yoğurdu evde tartınca 2 kilo 600 gram geldiğini görür. Hayal kırıklığına uğrayan adam soluğu bakkalcı Tahsin’in yanında alır.
-“Millete eksik yoğurt sattığına utanmıyor musun? ” be adam! der ve çıkar. Bakkalcı Tahsin sinir küpüne döner. Ayşe teyze elinde yoğurt bakracı ile yanına geldiğinde, daha senden yoğurt falan almayacağım.
-Ayşe teyze ağlamaklı ses tonuyla, neden ? Bir yanlışım mı oldu size karşı?
-Daha ne olsun be kadın, sana güvendim ve getirdiğin hiçbir yoğurdu tartmadan aldım. Neden eksik yoğurt getirdin bana. Bak müşterinin biri eksik yoğurt satıyorsun diye şikayete geldi. Ver o elindeki yoğurdu bakalım kaç kilo gelecek diye tartıya koydu. Tam tamına 2 kilo 600 gr. geldiğini görünce, bak 400 gr. eksik işte.
-Oğlum bizim evde tartı yok. Tartı alacak paramız da yok. Senden aldığım 3kg.şekeri ben hep ölçü olarak kullanıyordum dediğinde bakkalcı Tahsin utancından yerin dibine girer.
Hayat böyledir işte.. Ne ekersen onu biçersin..
Yazar Mehmet Koç…
