Her sabah düzenli olarak spor koşusu yapardım. Birgün yine koşu yaparken hem yorulmuş hem de çok susamıştım. Bir sişe soğuk su almak için, yol üstünde bir markete girdim. Marketin karşısında bir bankta oturup su içiyordum ki, yanıma bir çocuk geldi, amca ayakkabını boyayayım mı diye sordu? Yavrum spor ayakkabım var, bu boyanmaz dedim. Baktım boynunu büktü oturdu bir köşeye. Yanına gidip bugün kaç tane ayakkabı boyadın diye sordum?
-“Bugün hiç boyamadım” dedi.
-Benim biraz karnım aç gel şu marketten bir şeyler alıp yiyelim dedim.
-Amca 5 liradan fazla param yok dedi.
-Olsun bakarsın 5 liraya bir çok şey alırız dedim.
-En çok canın ne istiyor diye sordum?
-Çikolata dedi gülerek..
-Sen beni burada bekle ben kasaya gidip bir poşet alıp geleceğim dedim. “Görevli kasiyere ne alırsak yanımdaki çocuğun duyacağı şekilde 5 TL diyeceksin. Geri kalan parayı ben kendime aldığım şeyle kredi kartından çekersin dedim”. Poşeti alıp çocuğun yanına gidip hadi canın ne istiyorsa al dedim. Çikolata raflarına baktı, birer tane çikolata alıp poşete koydu.
-Dedim elini korkak alıştırma avuçla al içine at dedim. Küçük elleriyle utancından azar azar alıp içine attı. Sonra bisküvilere bakıp, amca kız kardeşim bisküviyi çok seviyor, 1 tane de onun için alabilir miyim diye sordu?
-Tabii ki dedim. Beraber Kasaya gidip 1 poşet daha aldık. İçine kardeşinin sevdikleri şeyleri doldurdu. İki poşeti aburcuburla doldurduktan sonra kasaya gittik.
-Görevli kasiyer 2 poşetteki Çikolata ve bisküvilerin bugüne özel 5 TL tuttuğunu söyledi. Çocuk cebindeki 5 TL yi çıkartıp kasiyere verdikten sonra dışarı çıktık. İki elindeki poşetlere bakıp, belkide ilk defa bu kadar çok mutlu olan çocuk bana dönüp dedi ki, amca haklıymışsın. 5 TL ye senin sayende ne kadar çok şey aldık der ve teşekkür edip mutlu bir şekilde gizlice içine 50 TL koyduğum boya sandığı ile gözden kaybolur. “Çocuğun giderken bir gülüşü vardı ki kelebek görse ömrü uzardı.” Markete gidip çikolata ve bisküvilerin parasını ödedikten sonra mutlu bir şekilde bende oradan ayrılarak spor yapmaya devam ettim.
Yazar Mehmet Koç
